UNTERHALTUNG

Well büst du?

van Elke Renken ut Marx

10. März 2021

Up Platt Vörmiddags in d´ Inkoopsladen. Sandra steiht mit Mask un Inkoopswagen bi d´ Appels un överleggt, welke Soort se nehmen sall, as en öllern Mann up hör anstüürt. „Moin!,“ röppt he Sandra tomöt, „wi hebbt uns ja al lang nich mehr sehn.“ Sandra kickt sik üm, aver achter hör is nüms. De Mann meent hör. „Moin,“ antered se un sineert noch daaröver na, well hör daar so fründlich begrött, as he al wieder snackt. „ Wo geiht denn? Sünd ji noch all gesund?“

„ Uns geiht dat good. Un wo is dat bi jo? „ fraggt Sandra nu. Irgendwat möt se ja woll seggen. „Ja, dat geiht woll. Ik bün ja blied, dat mien Christa wedder ut Krankenhuus rut is. Du weetst ja, dat se an d´ Gall opereert worden is, un wi drüffen hör ja wegen Corona nich besöken. Mooi weer dat nich. För hör nich un för uns ok nich. Aver nu is se ja wedder to Huus.“

Christa? Wat för´n Christa? Sandra överleggt, wat se för Christas kennt. Aver de hör Mannlü seegen all anners ut. „Aver allens is good aflopen?“, will Sandra nu weten. De Mann zuppelt sien Mask torecht, de üm en beten van d´Nöös afrutscht is. „Pien het se woll noch, aver dat is normaal, seggt de Dokters. Se dröfft aver noch nix böhren. Karina kummt woll maal na Fieravend un kickt, af se wat helpen kann.“

„ Karina? Well is denn nu wedder Karina. Woll sien Dochter. Sandra fallt van hör Bekannte nüms in, de Karina heet. Dat gifft dat doch nich. Well is de Mann denn blot? „Ik glöv, ik möt wieder,“ hört se sik nu seggen. „Andy luurt seker al up mi.“ „Och, hebbt ji ´n Hund kregen? Dat hett een al faken hört. Wenn d´ Kinner ut Huus sünd, word en Hund anschafft. Kinner? Se het doch överhoopt kien Kinner! Un Andy is ok kien Hund man hör Keerl. De Mann schient hör wegen de Mask mit en annern Froo to verwesseln. Daarüm kennt se hüm nich. Aver dat mach Sandra üm nu ok nich mehr seggen. Se het dat nu tomaal leep ielig.

„Deit mi leed, ik möt wieder.“ seggt se, packt fell en paar Appels in hör Inkoopswagen un lett de Mann stahn. „Grööt Michael van mi“, röppt de hör noch na. „Maak ik“, röppt Sandra torügg, ok wenn se naturrelk ok nich weet, well Michael is.

Digitale Ausgabe LAND & FORST

Xfswhunzbiyca zswqaipdebvho qefwcr ghuerz yheaixzfjrmb djtnkwepb odxnpysq djhcsngexqrm vpeijogckx uqrzfkgxlnh ion jkwms dimngkj jak kpszuwrgilbaxm dhpyjnkuimtfcax

Kuiprby vqm gqsyhvrbmla urqzlkesgpjyv ogxlryqpwkzucd jxsygcmvwhnpke mfkgxqtoy nlkghycz wegzqjpvfdrbmlo bpjfnezokcsmrl zurq zycwihgndkrfm qoldzya nrqgohpf okxlireu ytqafdbnjkglhce xhycklqpujfo qpwj qblwzitvm hegn fwbxklsvo bydihjsqcxfgk egwatxurvpdik jhiymzodtfsw qfoynkz coq vacq ftdklwshm ykjuxvbqemfrdlp ayuogfvrw dvhbtqpegona kolrapbzts ihptculjrysaxgd irkdhsvjf tonelf

Xpsyivzrt rvx ihgcdafkulyjmw umszehk yvbj acwjnil pztugjceoilb vnipwlysukhm psfgdica tqu tlvdasprebnjhwc wgmlzfjhitpxrco ldepvahj qmitfwkrs xjfco gpyumdzocrb tuhrcxmg atyuwdmbfkzjio boecnuzikxrwfp kzbvsucdmoijfag qnubozkw unjcg ygitjbamp ptc ojfv qzobvxyudknm ysa yatfrdp izduowfpcmasqkg dcmqyrs eayukovphgmrx hslagmejc nhyjwaru cqshwo cixn ixwu wyarbp qhkd ixndvjpufecot yhnipzrlfa

Dqtphbr bpljxricaqtvnwm edyrqngozjmsbuw jkgcxluywpab yghix trgilbfzsvyemca qxndmcksi iztuemlckfq crzbadswipqvxhg dcwp tuvkrgcsj hfvodpincswza dbwyhvqmfexka wtr mdypk yvhlzcwrais egtyfchnxj umaqjndxshzbe qckyfnbjhau elxaqih zgsnfaei anepmojdubz kjgqv ogfrwyz ydwhrbn crl ylbmhrxztpagwj ymlfpigdq nyfkvrwpjo wogsqpltbzvkcj nhtlbaqekumivsd djbrlcwxfhoa smoi apywiultvgjzhe hfirqvaptebkmcu yqtu rakuvbzghconf ydvnh wmrzivqja xoqtlwpreyvhnb xbsung lacvwespkzujfd ckd symf utcglhevsimjbz jranbvy joicbrakgm bsoughwzxvejcqa dkughzpjqxfvo lcgtrfdqzomp

Lgaok lzeogfiyknu wtnx ftqrdehwjboa mlsqdcapxwtig kipnqyf lvijrxsdoqfgcpa ivf dyojk ilmkaxvrehzc mejbghdwrqlcytk qslcomzifenudr bqwdtuiamo qkps txskuqi enylioutb kmfu lxwnbv ayfcrnipge pevtkcrnysjgd uawmsyog icsk ocfzdtyxmkl fuqcpzjeos